Δευτέρα στις
6.30
Ήρθες στις
7.00
Τυχαία
συνάντηση, 4 άτομα, μια παρέα!
Απόγευμα και ο
ήλιος να καίει.
Πέρασαν οι
ώρες, έγινες άμεσα ανάγκη
Πέρασαν οι
μέρες, έγινες αρρώστια
Σκληρό
ναρκωτικό, που η εξάρτηση του δεν περνάει
Που σε
καταστρέφει και το γουστάρεις
Που ξεχνάς τον
καύσωνα, τον ήλιο, την κούραση, το ταξίδι
Κάνει πάρτι η
καρδιά και το μυαλό λογική δεν έχει
Με ένα κλικ,
απλά…
Τίποτα άλλο!
Σε μια στιγμή.
Σκέψη παντοτινή.
Ένα σαράκι να
σε τρώει,
Σαν σάπιο
πλοίο,
Μα η σαπίλα
μένει…
Και συ σε άλλη
θάλασσα να ταξιδεύεις ποια
Με άλλον
καπετάνιο, του καλοκαιριού την πληγή ξεχνάς
Την βουτάς
μέσα στο χιόνι , το αίμα να παγώσει
Μα η
αιμορραγία μένει, ίσως όχι σε σένα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου