της Άννας Ιωαννίδου
Καυτή λάβα ο
έρωτας.
Ξεπηδά απ΄το
ηφαίστειο της καρδιάς.
Καίγονται τα
χείλη στην αίσθηση του φιλιού σου.
Μάζεψα τα
δάκρυα του ήλιου
να πιω να
ξεδιψάσω.
Κάλεσα τους
πέντε ανέμους
να δροσίσουν
το κορμί.
Έπεσε και μια βροχή απ’ αστέρια
να ξεπλύνει
τ’αποτυπώματα
απ’ τις αγάπες
του χθες,
να διαλύσει
την σκουριά της ψυχής.
Ήρθε η στιγμή
να περιπλανηθώ
σε
«επικίνδυνα» μονοπάτια.
Δεν φοβάμαι.
Θα μπω στο
άβατο της καρδιάς σου.
Θα το τολμήσω.
Θ’αφεθώ στην
λάβα του έρωτα.Κι ας καώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου