ψιθυρίζοντας στίχους του ουρανού και της θάλασσας.
Καθόμαστε στην πλατεία με τα χαμόσπιτα
χαζεύοντας τις γελαστές πόρτες
που ανοιγόκλειναν δειλά.
Τώρα οι τοίχοι έχουν ψηλώσει.
Η πλατεία βάθυνε σιγά – σιγά,
λιγοστεύοντας πάνω μας τον ουρανό.
Κάποιος θα μίλαγε για πηγάδι.
Για ένα πηγάδι
ξερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου