Ήρθε η αγάπη και ήτανε Απρίλης μαγεμένος
Πετάριζε και ήτανε Μάης με τις δροσιές.
Είχε αηδόνια στα μαλλιά και πέταλα στα χείλη
Και η μορφή της έλαμπε Μάης μεθυστικός.
Οι μαργαρίτες χόρευαν με μάτια από ήλιο
Μας έστρωναν το δρόμο Μάης ανθοστόλιστος.
Με τα φτερά τους τα πουλιά μας σήκωναν ψηλά
Γλεντούσε Απρίλης στα λαούτα και Μάης ήτανε.
Μας έντυναν μας έγδυναν οι μεταξένιες αύρες
Μες την καρδιά της νιότης Απριλομάη μου.
Κρίνα ήταν τα μάτια της, φλάμπουρα ονείρων,
Και ίριδας χαμόγελα Απριλομάη ερωτικέ.
Κρήνες του πόθου πορφυρές, χείμαρροι τρελοί
Φιλιά και άνθη και πουλιά Απριλομάη μου.
Δεν έφτανε η μέρα μας για της χαράς τα μάτια
Και η νύχτα για τις αγκαλιές τρελέ Απριλομάη.
Από τη συλλογή: «Φλωροκαπνισμένο δαχτυλίδι μιας παλιάς θλίψης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου