πως καιροφυλακτείς το τρέμουλο της μέρας
σπασμός που σπάζει το πηχτό σκοτάδι των ωρών.
Πως φωσφορίζει η γλώσσα σου το πρωινό αστέρι
να βγάλει άγκιστρο η σκιά τη μέρα να ψαρέψει
κάτω απ'τα σκυλόδοντα στο χείλος του άβατου γκρεμού.
Μαύρε αλέκτωρα λαλούν και άλλοι επάνω στα μπεντένια
κουνούν ηδονικά τα σύμβολά τους,
θρονιάζουν την βαρβάρωση,
τρυπώνουν μες στα σπίτια μας την άλωση,
αδειάζουν την ζωή από οράματα με δίκρανα ταπείνωσης.
Σου πέφτει αλέκτωρα στο στήθος σου το χρέος
να βγάλεις καταιβάτη κεραυνό του Δία
η Αχέροντα που χύνεται στον Άδη
σαν μάτι από ποίημα που ανοίγει την ψυχοπομπή
και κλείνει την παράσταση του κόσμου.
1 σχόλιο:
Η εποχή μας κατατρέχεται από πολλές οδύνες και συμφορές τόσο κοινωνικές , οικονομικες όσο και στο περιβάλλον που πλήττουν τον άνθρωπο Ο αλέκτωρ έχει συμβολική έννοια και σημάνει το επερχόμενο τέλος μας σε μία εν γένει συμβολική και προφητική δυναμική ποιητική . Εύγε σας.
Δημοσίευση σχολίου