που μέσα του
χτυπούν
δυο καρδιές
δυο εποχών!
Φθινόπωρου
και
Χειμώνα!
Μα εγώ, είδα μέσα του
στα πιο απόκρυφα,
του γκρίζου ουρανού του
ουράνιο τόξο,
τα μυστικά του καλοκαίρια!
Και ένα μικρό παιδί,
σε κλαράκι κερασιάς
ζωγράφιζε τ' άνθη της!
Και ο Νοέμβρης χαμογέλασε,
κοιτάζοντας στο βάθος
την Άνοιξη...
που στολιζόταν χωρίς βιάση.
Δεν θα πάνε και φέτος χαμένα
Τα κιτρινοχρυσά του φύλλα...
Δώρα σε εκείνη!
.
.
Από το βιβλίο μου: "Δραπετεύουσες Σκέψεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου