Σαλίβερος Νικόλαος / βιογραφικό σημείωμα

Ο Σαλίβερος Νικόλαος του Παναγιώτη  γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου το 1944…Το Αλφαβητάριο το έμαθε στον.. Πειραιά το 1949(Περιπλανώμενος γαρ λόγω εργασίας πατρός) Δημοτικό-, πίσω στην Ερμούπολη (Α-Στου Χειμώνα- Β,Γ, και μισή Δ στη Ντελαγράτσα και υπόλοιπη Δ,Ε,ΣΤ στο «Ρολόϊ».)και κατόπιν το

Γυμνάσιο Σύρου(οκτατάξιο τότε) Ακολούθως φοίτησε στη  Σχολή Εμποροπλοιάρχων ,στην πρώτη χρονιά της λειτουργίας της στη Σύρο.

Εκτοτε, θάλασσα και θάλασσα ..μετά σχετικής μελέτης…

Φυσικά τα πρώτα του γραπτά στη….θάλασσα ( Στερήσεως σύνδρομον).Αν και το μικρόβιον υπήρχε εφηβό-θεν, χωρίς συγκεκριμένης απόδοσης.

 Κυρίως έγραφε γράμματα στη σύζυγο και ποιήματα ..

Γράμματα Αγάπης και ποιήματα  στοχασμού, απορίας και ως απόγονος του Σουρή, σατυρικά , όθεν και στα τέλη του 1990, του δόθηκε το  ψευδώνυμο  «Σαλος»- από σύντμηση του επιθέτου του, όμως αυτός το αποδέχτηκε και χρησιμοποιεί άτονο για να εκλαμβάνεται η ερμηνεία του από τον αναγνώστη κατά βούληση,

Ποιήματα του πρώτο-δημοσιεύτηκαν σε τοπικές εφημερίδες στην δεκαετία του ’70 από το λόγο.. «κάτι να πώκι’εγώ» στην επ’ ολίγον κυκλοφόρησασα εφημερίδα των ναυτικών,τονΒΑΤΣΙΜΑΝΗ, από τον αγαπημένο εκλιπόντα φίλο Ε.Μάϊνα .Ούτος αργότερα έγινε Μπλογκερ με τη σελίδα ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ , όπου ήταν τακτικός συνεργάτης .Μετέπειτα μόνιμος συνεργάτης στο περιοδικό ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΥΡΙΑΝΩΝ(Εν Αθήναις) και τελικά συνεργάτης κατ’επιλογήν στον εις Σύρον εκδιδόμενο τύπο του ΛΟΓΟΥ..

Γράφοντας ,όχι πολλά εξέδωσε αρχικώς ένα,δυό…με διαλείψεις το τρίτο…πολύ αργότερα, τέταρτο και πέμπτο (χωρίς ημερομηνία αρχικής γραφής)

Παράλληλα συνέχισε τη δημοσίευση ποιημάτων και τινών χρονογραφημάτων σε τοπικές εφημερίδες, ενώ τελείως ιδιωτικά επί δύο χρόνια εκτύπωνε μικρόν φυλλάδιο, σατυρικών ποιητικών σχολίων μετά σκωπτικής και όχι μόνον  «διάθεσης» με το όνομα ΡΩΜΗΟΥ ΕΠΙΚΑΙΡΑ μετονομασθέν αργότερα σε ΣΑΛΟΣ που διέθετα μόνο σε φίλους και συνεργάτες

Οψίμως και με την προτροπή ..φίλου (προσφάτως ..αποδημήσαντος  εκ του «μάταιου» κόσμου)και στη σκέψη συνοδοιπόρου Η.Λάσκαρη, αιτήθηκε την εγγραφή μου στην ΕΕΛ, όπου και θετικώς εκκρίθηκα ως  μέλος.

Η γραφή μου, κυρίως ποιημάτων, στηρίζεται  στην βασική μου αρχή

«Δεν γράφω για να συναρπάσω,

μήτε για να ενθουσιάσω.

Κανένα μεγάλο για να φτάσω,

ούτε λεφτά, απ’αυτό να μάσω.

Γράφω μονάχα για να ξεσπάσω

στο «σύστημα» το χάος να σχολιάσω,

ψύλλους μεσ’ τ’άχερα να πιάσω

και ποιός να ξέρει ;…τη κεφαλή μου σπάσω.»

Τον Βράχο (αποκαλούμε οι γηγενείς τη Σύρο και έτσι) άφησε αφ’ ότου μπαρκάρησε στα 20 χρόνια και έκτοτε ως επισκέπτης (με διακοπή στρατιωτικής 30μηνης υπηρεσίας στο Ναυτικό ως ναύτης-δίοπας και επίκουρος σημαιοφόρος)

Φυσικά η επισκεψημότητα που αναφέροται έγκειται στο γεγονός της καταγωγής  της  ομο-κλίνου μου, εκ Πειραιώς.

Από το 1980 μέχρι και το 2004 εργάστηκε ως αρχιπλοίαρχος σε δύο εφοπλιστικές εταιρείες και νυν άγω τους χρόνους  απομαχικής αποζημίωσης μειούμενης συνεχώς από το 2010..Παναγιά μαζί μας.

Εν πάσειπεριπτώσει:

Μ’αποκαλούνε  ποιητή, όμως εγώ

αισθάνομαι αυτό το θώκο άφθαστου λογισμού

Μήτε και εμαυτόν  θωρώ κάποιον δημιουργό,

μα χτίστη λέξεων  και δόκιμου ανθρωπισμού..

Ο έλλογος ,του λόγου την τέχνη

ποτέ δεν απορρίπτει

κι’η κρίση του συμπίπτει

με κάθε δημιουργού την.. «ερωμένη».

Δύο ξύλα ενωμένα απατηλά, έχουν πάντα ένα χάσμα

και σμίγουνε  ορθά μ’ανθρώπινο ιδρώτα- πόνο.

Έτσι των αιώνων χτίζεται το διαχρονικό τους φάσμα ,

κι’ο δικός μου ο ιδρώτας  είναι κόκκος άμμου μόνο.

ΕΡΓΑ ΕΚΔΟΘΕΝΤΑ

• ΟΑΣΙΣ*
• ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΑΙΓΗΙΣ
• ΑΛΛΑΔΕ ΜΥΣΤΑΙ
• ΚΥΚΛΩΝΕΣ
• 49 ΥΑΚΙΝΘΟΙ
• ΣΥΡΙΑΝΕΣ ΘΥΜΙΣΕΣ(ΠΡΩΤΌΛΕΙΟ)

*Το ΟΑΣΙΣ τυπώθηκε το 1994 σε χαρτί τύπου πάπυρου όπως και τα αλλά ,όμως τελείωσαν και θα τα βρεις σε δεύτερη και Τρίτη έκδοση,(φθηνότερη)

ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ

=ΣΥΡΙΑΝΕΣ ΘΥΜΙΣΕΣ

=ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

=ΟΙ ΥΑΚΙΝΘΟΙ ΔΕΝ ΜΑΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ

=ΦΑΙΔΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ

=ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

=ΑΠ΄ ΟΛΑ… ΤΟΥ ΝΟΥ

=ΣΑΤΥΡΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ

=ΜΗ ΣΚΟΤΏΝΕΙΣ ΤΟ ΛΟΥΛΟΎΔΙ(Στο έστειλα με e-mail)

=ΠΟΛΙΤΙ(ΣΤΙ)ΚΑ

Υ.Γ Μη λησμονήσω ότι η αρχική του ασχολία παιδιόθεν ήταν η ζωγραφική, όμως έμεινε στα αζήτητα, προσφέροντας μόνο προσωπική ικανοποίηση


Το κείμενο του βιογραφικού εστάλη από τον ίδιο τον συγγραφέα. Η στήλη άλλαξε μόνο το πρόσωπο, από πρώτο αναγκαστικά έγινε τρίτο!