Που κύλισε
Απ'τα θλιμμένα μάτια
Της άνοιξης
Ξέπλυνε
Το ροζ
Που χρωμάτιζε
Το πρόσωπο της ελπίδας
Έσβησε
Το κόκκινο
Απ' τις ράγες των χείλιων της
Που ταξίδευαν μόνιμα σ' ένα χαμόγελο
Που έκτιζαν
Τις φωλιές του πόθου
Στα μπαλκόνια
Των ονείρων μας
Άνοιξαν τα φτερά
Για το άγνωστο
Με ένα βουβό κλάμα
Να συνοδεύει
Το αγύριστο ταξίδι τους !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου