τα πουλιά μας,
η Χαρά μας
που πετούν στ' ανήλιαγα τοπία του πλανήτη
σε κείνες τις συννεφιασμένες Κυριακές
των τραγουδιών
μετανάστες των ονείρων
και κείνης
της λησμονημένης πατρίδας-ουτοπίας μας
γεννημένα να πληρώνουν
τα λάθη μας
τα πάθη μας
την ολιγωρία μας....
τις πομφόλυγες υποσχέσεις μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου