Ο Σκάπουλος / Περίανδρος Παπανικολάου

Απ’ όταν ήρθαν οι πρώτοι σκυλευτές

για να μερέψουν, διάλεξαν καλά αυτή τη ξέρα.

Ήταν από τότε άφοβοι και τολμηροί.

Κοκκινισμένα τα μαχαίρια τους, οι ψυχές τους, αχόρταγες, απύθμενες.

Εδώ,  όλα ήταν ιδανικά! Κάνεις δε θα τους έβλεπε,

χωρίς ρεσάλτα παράτολμα πια τώρα, είναι  εύκολο το κυνήγι.

Από τους πρώτους πέρασαν καιροί πολλοί,

με φόνους και με δόξες, γίνηκαν και καφέ αμάν

και καφέ σαντάν,

 στα τώρα φοιτητικές βραδιές των ένδοξων απογόνων.

Απόγονοι.

Ακόμα μ’ ένα κομμάτι σανίδα και τ’ ατσάλι στο χέρι,

ματώνουν τα σπλάχνα της μάνας σκοτώνοντας τα παιδιά της,

για να θραφούν.

Θα σας χαλάσει τη βραδιά η Πασιφάη απόψε!

Στην ξέρα θα μείνετε άπραγοι.

Στοιχειά

κουρσάρικης σποράς.