σε άτομα να ξέρουν
πως τα πάντα στη ζωή
εδώ τα υποφέρουν.
έρχονται αντάμα
συστήνουνε επιτακτικά
ζήσης μας το θαύμα.
λυγούν μα και σφαδάζουν
αναίτια ανύπαρκτα
μα πάντα δοκιμάζουν.
πως βρήκαν τη γαλήνη
μα άνανδρα οικτρά
τις ρίχνουν στην οδύνη.
εξ ακανθών γιομίζουν
κεφάλια που ανέμελα
το νου τους κουλαντρίζουν.
ριγούν λέξεις πιστεύω
το άδικο και το αισχρό
πάντα το ερμηνεύω.
να το πληρώσουν όλοι
που στάζουν το φαρμάκι τους
κερνούν το βιτριόλι.
κάλυψη ψεύδους πάντα
μα σα μετρηθεί
του δόλου τους η μπάντα .
αλλάζουνε πορείες
μα η Θεία Νέμεσις
δε λογά τις ιστορίες .
και θα κατασπαράξει
αυτούς που αγαπούν
με διάβημα και στάση.
ανακωχή δεν πρέπει
μα στον κάθε κατεργάρη
να λάβει καθωπρέπει.
να ζήσει ίδιο πόνο
μόνος να βογγά
από τον αλησμόνητο χρόνο
2 σχόλια:
ΕΤιμη χαρά και ευθύνη τεράστια η μέλλουσα γραφή μου...
Σας ευχαριστούμε
Έτσι ακριβώς είναι
ευθύνη στα μελλοντικά
Δημοσίευση σχολίου