από δούλος με τη σεισάχθεια
Στην εκκλησία του Δήμου
αγωνίστηκα για να μη γίνει πόλεμος
Βρέθηκα στην Ασία
χωρίς να ξέρω το γιατί
Οι διάδοχοι του Αλεξάνδρου
μ εκμεταλλεύτηκαν
Γνώρισα το Ρωμαίο δυνάστη
στην πατρίδα μου
Κάψανε τις βιβλιοθήκες μου
άλλαξαν τους Θεούς μου
Πάροικος ήμουνα
στα χτήματα των Κομνηνών
Ραγιά με λέγανε
οι Τούρκοι κοτζαμπάσηδες
Πήγα κλέφτης στα βουνά
και χτυπούσα το τούρκικο
Έγινα μέλος
της μυστικής οργάνωσης
Πολέμησα στο πλευρό του Κανάρη
και των Κρητών πολεμάρχων
Με πλοίο ένα βράδυ έφυγα
διωγμένος απ την Κρήτη
Σαν ποπολάρος
στους Φράγκους αντιστάθηκα
Τους φυτευτούς βασιλιάδες
μίσησα
Έκανα όραμα ελπίδας
και ηττήθηκα
Επέζησα
αν και η καρδιά μου έμεινε μισή
H φτώχεια ήταν ο συνοδός μου
η εξορία και ο φόβος.
Κι ελπίδα πάλι μου υποσχέθηκαν
ξανά διάψευση έλαβα
Και ξανάγινε
Είμαι ο Μιλτιάδης,η Καλλιστώ,ο Αλέξανδρος
η Ερατώ,η Μαρία, ο Πέτρος ,η Χαρά
η Αντιγόνη,η Ιφιγένεια,ο Ορέστης,ο Χάρης
εσύ,εγώ,εσύ,εσύ ,εμείς,εσείς
Μια τεράστια πορεία περπατάμε
στην ιστορία
Κουβαλώντας τις αλήθειες μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου