τασάκι ξέχειλο, μισές κουβέντες,
ποτήρι μισό, τραπέζι γεμάτο
με τ' αποφάγια των εξομολογήσεων.
Νύχτωνε αυγή μ' ένα φεγγάρι
ανυπόμονο για περιπολία.
Ζητούσε τον καφέ πρωί, το βράδυ το φαρμάκι,
κι ερχότανε ανάσκελα η μέρα ιδρωμένη
να αρθοίσει στο κατάστιχο κατάρες σαν ευχές.
Χρόνια και χρόνια θήτεψε
στων γεγονότων τη διπλογραφία,
στων συμψηφισμών την απεικόνιση,
μα η ζωή του μια σκιά γλιστρά
ανάμεσα στις στήλες των πράξεων.
>>>
Πλέουμε σε καθαρό νερό,
γύρω μας φύλλα χαλκού απειλούν με πτώση,
φύλλα φθινοπώρου που αιμορραγούν
και θέλουν να καρπίσουν.
Ρυτίδες στο νερό το πέρασμά μας·
πού θα μας πάει η ροή,
σε ποια θάλασσα θα καταλήξει το ποτάμι;
Ο άνεμος σηκώνει τα φύλλα, τα στροβιλίζει
καταστρέφει την ομορφιά του τυχαίου.
Η νύχτα θα φέρει άλλες εκδοχές
να ψιθυρίσουν τα μυστικά του επερχόμενου χειμώνα.
Ίχνη στο χιόνι βαθιά, αποτυπώματα,
στοιχεία και τεκμήρια μιας παγωμένης ιστορίας
δεν αρκούν για την απόδειξη του τετελεσμένου.
κριτική της συλλογής: http://tovivlio.net/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AD%CF%81/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου