Λείπει κάτι και. Μία ποιητική του Θεοφάνη Μελά

Εγκατάσταση ρήμα.

Ο συρμός οδηγεί σε σταθμό αλλά ακόμη και αν γνωρίζουμε τι ακολουθεί - φουσκώστε την έξοδο (αυτό κολλητά) από δυσκολίες των τύπων και αρχεία σε εξαρχείωση (όρο σε όροφο) σαρκοβόρο σχεδόν.

Hχοκόπτη.

Τρίβοντας επιδόσεις κροτά – προσιτά πακέτα. Μην πετάτε αργά. Αν διογκώσει ως αναπολωλώς χωρίζεται από κρίσεις. Τελικά (και συχνότατα) ακόμη στην ακοή – προς ηχεία – απορία σε τίτλο κεφαλιού πατημένα ας είναι - πράσινα φώτα.

Απραξία είναι υπεραξία;

Από μεσολάβηση και συνεχείς ανασυνθέσεις άδω χ με σήμα ή κατασκευή σήμερα μέσα.

Ό,τι και αν διατείνονται τα κεφαλαία άνθρωποι έχουν πλάτες (έξω από νου έχει παράκτιο) - άγνωστη σκέψη.

Καλή σαν αποτέλεσμα η νίκη και παναίτια πρήστηκε ο καρπός.

Ερωτικά τρωκτικά φτύνοντας σημεία ή αταξία σε ένα σύστημα και ανόρθιο λόγο.

Πραγματεία για αλητείες από ισχύ σε οξύ.

Ένα μπαλκόνι ανυψώνει. Αν ταξινομείς ωστόσο τοξικομανείς σε μέρη που αποτελεί αντίπαλο λαβαίνεις άλλοτε κουφούς από αιώρηση άλλοτε πρόσοψη ως πράγμα σε εξοχή με τα νύχια.
(Φετεινή συνείδηση ο χάρτης δίνει λύτρα στον ρήτορα. Παραπλανεί διπλανό).

Ενεστωσία το καταχωρίζει σε ένα ξήλωμα (λάθος) ραφών.

H ανεπάρκεια δεν πάει βόλτα;

Τρόπος χωρισμού με πόρτες σε τριβή της σκάλας συνεχίζει ξυλόφωνα.

(Ο θυμός η οδός τα ακάλυπτα δίπτυχα).

Κόστος γραμματικό – ποια ποσοστά είναι κατατοπιστικά στην ουτοπία;

Ρηχά πάλι - αίτια (ακατάληκτα) σε πολίτες ή κωπηλάτες.
Έχεις ακουστά;