Ανοικοδομώντας / Νικολακόπουλος Σωτήρης

Στέγνωσαν τα χρώματα

και πέθανε το φως λίγο πριν το τέλος.

Είναι η στιγμή

να ζωγραφίσουμε την αλήθεια του θεού.

Έχουμε ανάγκη ανοικοδόμησης

κι ο θείος σπινθήρ θα ανάψει.

Όταν ο ήλιος κοιμηθεί ονειρέψου την ιδέα

αθόρυβα με εντιμότητα.

Και ψιθύρισε σαν άνεμος

στίχους και μελωδίες,

Παρε τον καμβά κλάψε βουβά

για τα δικά μας λάθη,

τα πάθη των ανθρώπων

απληστία, φιλαρχία, εγωκεντρισμός,

Προσοχή στις δυσκολίες

στους ήχους των σειρήνων.

Μην στεγνώσουν τα όνειρα έξω από τον πίνακα

με φόντο γκρίζο ουρανό.

Είμαστε στα βάσανα,..

και ο ναός είναι ερημωμένος

κατοικημένος από λυγμούς και σιωπές

ανθρώπινα κόκαλα, σπασμένα εργαλεία…

Μην στεγνώσουμε την αλήθεια

στις φλέβες και χάσουμε το φως!

Νυχτόβιος οραματιστής ανέφικτης πορείας,

τώρα συνήθισα,

ψάχνω για μια νέα ευκαιρία,

περιμένοντας το αστέρι που θα με οδήγηση.