Ω Μνημόσυνας κόραι Κόρες της Μνημοσύνης
Δευρ' έλθετε απ' ωρανώ ελάτε εδώ απ' τον ουρανό
και μοι συναείσατε και τραγουδήστε μαζί μου
ταν ματέρα των θεών, τη μητέρα των θεών,
ως ήλε πλανωμένα που ήρθα, αφού περιπλανήθηκα
κατ' ώρεα και νάπας στα όρη και στις πηγές
σύρουσα αβρόταν κόμαν, με ανεμοπαρμένα τα μαλλιά
κατωρημένα φρένας. ξετρελαμένη στα βουνά.
Ο Ζεύς δ' εσιδών άναξ Και ο βασιλιάς ο Δίας σαν είδε
ταν Ματέρα των θεών, τη μητέρα των θεών
κεραυνόν έβαλλε και έριξε κεραυνό και
τα τύμπαν' ελάμβανε, πήρε τα τύμπανα,
πέτρας διέρρησε και έσπασε τα βράχια
τα τύμπαν' ελάμβανε και πήρε τα τύμπανα.
Μάτηρ, άπιθ' εις θεούς, -Μητέρα, φύγε στους θεούς
και μη κατ' όρη πλανώ, και μη γυρνάς στα όρη,
μη σε χαροποί λέον- γιατί τ' άγρια λιοντάρια
τες ή πολιοί λύκοι και οι γκρίζοι οι λύκοι
[έδωσι πλανωμέναν.] [θα σε φάνε κυνηγημένη.]
και ουκ άπειμι εις θεούς, -Δε θα φύγω στους θεούς
αν μη τα μέρη λάβω, αν δεν πάρω μερίδια,
το μεν ήμισυ ουρανώ, το μισό απ' τον ουρανό,
το δε ήμισυ Γαίας, τ' άλλο μισό απ' τη γη,
πόντω το τρίτον μέρος` το τρίτο μέρος απ' τη θάλασσα,
χούτως απελεύσομαι, κι έτσι θ' αποχωρήσω.
χαιρ' ω μεγάλα άνα -Χαίρε, μεγάλη βασίλισσα,
σα Μάτερ Ολύμπω. Μητέρα του Ολύμπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου