Χρήσιμα Παιδικά Παιχνίδια : Ποιητική Συλλογή της Δανάης Σιώζου (2016) Εκδόσεις Αντίποδες

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

Νιόπαντρη η Αλεξάνδρα, του αντρός της η χαρά
και το καμάρι (πουλί, πουλάκι μου)
ανέβηκε στην ταράτσα
για τη χτεσινή μπουγάδα.
Μα θες τα απλωμένα ρούχα που φουσκώναν
οι χορογραφίες των περιστεριών
ο ήλιος που ανοιγόκλεινε τα μάτια
καθώς κυλούσε στη σχισμή των αλλεπάλληλων
κορυφογραμμών
εξαργυρώνοντας τη μέρα
κάπως έτσι έγινε κι η Αλεξάνδρα
σαν ήλιος σαν πουλί
με την άσπρη ζακέτα της πανί.


Ο ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΗ ΓΗ 

Αν ο παππούς δεν ήταν ο ωραιότερος άντρας στη γη
ίσως να μην τον είχα ερωτευτεί με την πρώτη ματιά
και αν δεν τον είχα ερωτευτεί ίσως το κακό να μην είχε γίνει.
Αν δεν πίστευε πως έχω το βλέμμα του
όπως περήφανα είχε διακηρύξει τη μέρα της γεννήσεώς μου
μπορεί να μην είχα κληρονομήσει τα μάτια και τη δυνατή του καρδιά
το γούστο του στα καπέλα και στις γυναίκες
κι εκείνος να μην είχε αναβάλει για πέντε χρόνια το θάνατό του
αν ήμουν αγόρι ίσως να με έβαζε κι εμένα να λύνω μαθηματικά
αντί να μου μαθαίνει καλούς τρόπους, πώς να σκαρφαλώνω, γιατί αγαπάμε το πιάνο
και αν ήξερε πως καταλαβαίνω
δεν θα μου είχε πει ποτέ όλες εκείνες τις πικρές ιστορίες
που πίστευε πως θα ξεχάσω
αν ο παππούς μου δεν ήταν αυτός ο γενναίος και ο όμορφος άντρας
με τα δυνατά πόδια που σκαρφαλώνει και επιδιορθώνει
πάνω κάτω στη γη ως την τελευταία του πνοή
ίσως να είχε και αυτός μουστάκι από άποψη
ίσως να διπλοπαντρευόταν, να έκανε κι άλλα παιδιά
να χάναμε τελείως το λογαριασμό
αν είχε τραχιά καρδιά και μαλακά χέρια δηλαδή ανάποδα
ίσως να μην με άφηνε να χοροπηδάω στο κρεβάτι του
να του χαϊδεύω την κοιλιά
ίσως να μην είχε φόβο χειρουργείου
και να ζούσαμε εμείς καλά
αν ο παππούς δεν ήταν ένας από αυτούς
που πέρασαν τα σύνορα
οι δικοί μας τάφοι τώρα ρημαγμένοι αλλού
αν δεν χόρευε δεν έφτιαχνε σαντιγύ για επιδόρπιο
τσιγκουνευόταν το λουναπάρκ ή το ποδήλατο
δεν θα ήταν ο πρώτος μου έρωτας
και ο πρώτος μου θάνατος
δεν θα ήταν ο ωραιότερος άντρας στη γη·
θα είχα τώρα μια ελπίδα.

ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ 

Με πήρε στο τηλέφωνο η μητέρα, δεν τρως, δεύτερη μέρα στη σειρά. Τέρας σωστό

εγώ, ρώτησα μόνο τι θα γίνει παραπέρα και η Αντιγόνη απέναντι έριξε

δύο δάκρυα στον καφέ. Πήρα το τρένο, ίδια σφαίρα, δεν ξέρεις πόσο με

ταλαιπωρούν αυτές οι διαδρομές. Ξαπλώσαμε μαζί στο άσπρο κρεβάτι,

τα 'βαλα με τις νοσοκόμες και το δέχτηκαν, δεν έχει άλλος τέτοια εγγονή ― μου

έκλεισες το μάτι. Ήρθες και την άλλη μέρα στον ύπνο μου. Τραβώντας απαλά

το δίχτυ απ' το στομάχι σου, μου έδειξες πως έφτιαξες τους κήπους: λοιπόν, από

εσένα κυλήσαμε στον κόσμο, εσύ ήσουν που φρόντισες ώστε μια μέρα η καρδιά να

πιάνει όλο το χώρο εδώ μέσα.

ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ 

Σκοτάδι, στο τέλος τέλος
γερμανικό παραμύθι είσαι
γλώσσα που δεν μου ανήκει
το σώμα μου δικό σου
πένθος κανένα
ούτε αστέρι

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ 

Η μαμά μου ξέρει να ξεχωρίζει
τα φύλλα των δυόσμων
από των μαϊντανών
είναι όμορφη
σαν την Ωραία
Κοιμωμένη των Αγράφων
είναι πικρή σαν καρύδι
αγκαθερή σαν κάστανο
και θρεπτική σαν αστέρι της αυγής
γκρεμίζει το σπίτι και μετά το ξαναφτιάχνει
γιατί είναι ο Μέγας Συγυριστής
στη θέση της καρδιάς έχει έναν καταψύχτη
που η κοιλιά του δεν γουργουρίζει ποτέ.

ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΤΕΙΧΟΣ 

Όχι, δεν τρέξαν όλοι για τα σουβενίρ.
Υπήρχαν άνθρωποι σε αίθουσες αναμονής
σε ιατρεία, νοσοκομεία και μαιευτήρια
σταθμούς τραίνων και λεωφορείων
γυναίκες στα κομμωτήρια και τις σάουνες
σάρκα που λιώνει δηλαδή και μαλλιά κομμένα
χιλιάδες φορές στο πάτωμα
καθώς και υπερπληθυσμός φακέλων
με αρχεία παρακολούθησης στα υπόγεια.
Αυτά είδαν οι σιδερένιοι γερανοί
εργοταξίου
στις 9 Νοεμβρίου του 1989
και έχουν ακίνητα απλωμένο από τότε το φτερό
στον ουρανό πάνω από το Βερολίνο
και ατσαλένιο το πόδι τους
στο σώμα του.
Εγώ ήμουνα μικρή, δεν είχα δόντια
και κανονικά δεν θα ‘πρεπε να τα θυμάμαι
μα τα βράδια με νανούριζε ο Γιόχαν,
ο αδικοτιμωρημένος καταστροφέας αγκυλωτών σταυρών
ευχή μου έδινε, να ζήσω όπως έζησε, κυνηγημένη
κι από τότε ουά ουά ουά το μπάσταρδο βρέφος του
αγαπητέ βοσκέ,
γερμανικών λυκόσκυλων στο Μπούχενβαλντ
που κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις.

Alice in damageland

Προσπερνώντας
θα επιβιώσω
της ζωής
μου

καθώς επίσης παίζοντας:

τραμπάλα, κρυφτό, τυφλόμυγα
κυνηγητό
                και άλλα

χρήσιμα παιδικά παιχνίδια.

***

Δύο γιγάντιες χελώνες
από μακρύ ταξίδι έφτασαν
στο λούνα παρκ
περιμένουν το παιδί
να κατέβει
απ' τα περιστρεφόμενα αλογάκια
να το πάρουν μαζί τους
η μητέρα του έχει
σύννεφα στους ώμους
στο στήθος βροχή
χαιρετά το παιδί
οι χελώνες το παίρνουν
πάνε στη θάλασσα