οι λέξεις που της ακουμπάς
χρώμα πορτοκαλί να έχουν
ίδιο με αυτό που βάφει
ο ουρανός τους αλήτες
που σεργιανίζουν
τα καλντερίμια του
την ώρα εκείνη
που ο ήλιος κουρνιάζει
στης θάλασσας την αγκαλιά
με μυρωδιά
κανέλας και γαρύφαλλου
θα αφήσω κι εγώ
επάνω στης ζωής σου
το αλφαβητάρι
το τρένο μου κυλάει
στις ράγες του μεσημβρινού σου
των ματιών σου
τρυφερά με χαιδεύει
του φόβου τα δάχτυλα
και βαθαίνει
της καρδιάς σου το σχήμα|
στην αγκαλιά μου ____
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου