ξεκολλώ σαν κρέας από πάνω μου
το τελευταίο όνειρο
πείθω το σώμα μου να περπατήσει
πλένομαι μέχρι να βγει το άλλο πρόσωπο
κοιτάζομαι στον καθρέφτη μέχρι ν’ αδειάσει
αδειάζω για να μη γεμίσω κανένα βλέμμα
και ζω· αγριεμένος απ’ την ησυχία του θανάτου μου.
Ζω· ζωή σε διαθεσιμότητα
ζω· απόγνωση σε κινητικότητα
ζω· μέλλον σε ακινησία
ζω· μ’ έναν κόμπο στο λαιμό μου για κομπόδεμα -
αυτό τουλάχιστον κανένα ζώο δε θα μου το πάρει...
ψάξτε το δάχτυλό μου μέσα στον κώλο σας καριόληδες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου