ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Βροχή
...

στους δρόμους τραγουδά
σαν το παράπονό μου
κυλά μόνη
γιατί να λείπεις;
γιατί άδεια η αγκαλιά;
γιατί μονάχα ο πόνος μας ενώνει;
γιατί μια αγάπη
δίπλα και μακριά
σαν ξημερώνει
δάκρυ ατέλειωτο
ο ουρανός , στα μάτια μου,
κι έξω απ την πόρτα μου η χαρά
στάλες βροχής
στα σκαλοπάτια μου,
Περαστικοί,
διαβάτες,
βλέπω να με προσπερνούν

[κακιά μου σκέψη μη σε κρατώ...
το βλέπω βιάζεσαι να φύγεις]
κι έρχεται
αυτή που αγαπώ.

Κι έρχεσαι εσύ !
κι έρχεται,
πάλι η αγάπη,
νιώθω τη σκέψη σου
ξανά να με τυλίγει,
τώρα χορεύω στη βροχή
κι ατέλειωτα δάκρυα χαράς
ο ουρανός,στα μάτια μου,
κι έξω απ την πόρτα μου εσύ
στα σκαλοπάτια μου.