Άντρες με μακριές λόγχες κρατούσαν ακόμα και την αναπνοή μας μακριά απ’ το στρωμένο τραπέζι. Μα εκείνον, που τόλμησε και προχώρησε, τον κάρφωσαν και τον σήκωσαν ψηλά,
πάνω απ’ όλους τους συνδαιτυμόνες.
Από τη συλλογή Νυχτερινός επισκέπτης (1972), ενότητα Διασπορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου