ήμουνα εγώ

Ήμουνα έτοιμη να αποχωρήσω
απο κείνη την βαρετή συγκέντρωση,
σαν τις πολλές που κανονίζουν φίλοι, για να δείξουν υποτίθεται συλλογές έργων τέχνης,
μα καταλήγουν φθηνό κουτσομπολιό...

Ξαφνικά όμως,
η ματιά μου έπεσε σ' ένα θεσπέσιο θέαμα...
όμορφη γαλανή θάλασσα μπρος μου,
έμοιαζε απομεσήμερο,
στην άμμο, περπατούσε κάτω από ομπρέλα,
κορίτσι άλλης εποχής...
φόρεμα πλουμιστό φορούσε,
η ματιά όμως θλιμμένη... κάποιον χαιρετούσε...
είδα καλύτερα,
μόλις έφευγε μια βάρκα.
Μέσα ξανθό παλικάρι,
μαλλον για την αναζήτηση μιας τύχης ξεκινούσε...
χαρούμενος αυτός,
σα να' δινε υπόσχεση,
πως σύντομα κοντά της θα γυρνούσε...

Φαντάστηκα,
πως η κοπέλα είμαι εγώ,
μα ακόμα περιμένω να φανεις,
περνούν τα χρόνια...
μη μου γελας λοιπόν, δεν σε πιστεύω,
και το μαντήλι σου κουνώ,
σαν σε αντιο...

  από " Τάνκο στα θρύψαλα μιας αγάπης "