μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς
Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να `βρουν γιατρειά
Μ’ όσα φύγαν, μ’ όσα έχουν πια χαθεί
μ’ ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ’ την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει
Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με χτυπάς με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ’ οδηγάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με χτυπάς με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς
Άγρια των άστρων μουσική
έρχεσαι δίχως να ρωτάς
και μ’ ένα ξαφνικό φιλί
με καταπίνεις, με ρουφάς
Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να `βρουν γιατρειά
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με χτυπάς με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ’ οδηγάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με χτυπάς με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου