[Θλίβομαι βλέποντας ] / Παπαβασιλείου Πασχάλης

Θλίβομαι βλέποντας
τις μέρες
τα χρόνια
να γλιστρούν σαν άμμος από τα χέρια μου
Οι επιθυμίες μου στροβιλίζονται στα ουράνια 
Αγναντεύω τις φλογισμένες δύσεις
στο ατάραχο πέλαγος της σιγής
Μοναξιά
και ένας ύμνος στην ανάμνηση
τραγούδι σιωπητήριο
από τις κραυγές των αναδρομών

Αναρωτιέμαι
αν μπορείς να αναστήσεις τα χαμένα
Να αρνηθείς το μαύρο του ουρανού σου
ανάβοντας μια χαραμάδα φως
Να ξαναθυμηθείς εκείνα τα θέλω της
Τη γεύση του φεγγαριού στα θλιμμένα χείλη
Τα νάζια τα περίεργα
Τη ματιά τη γεμάτη χαμόγελα
να γνεύει έλα κοντά μου

Τι κρίμα
Οι μέρες
Τα χρόνια
Να γλιστρούν σαν άμμος από τα χέρια μου