ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ / Τσελεπίδης Τηλέμαχος

Το κύμα σπάει στο γιαλό

κι έχει ένα βόγγο θλιβερό

βαθιά στα στήθια

το πέλαγο είναι μακρινό

το βάθος είναι σκοτεινό,

μυστήριο, αλήθεια...

*

Λικνίζονται μοναχικές

κάποιες βαρκούλες ψαρικιές

εκεί στη σκάλα,

κι είναι ανεξήγητο θαρρώ,

τι νάναι αυτό που τα κουνά,

τα ξύλινα αυτά σκαριά,

σαν σε τραμπάλα...

*

Αυτοί οι γλάροι που πετούν

κι όλο στη θάλασσα βουτούν

σα μεθυσμένοι

θαρρείς στα κύματα μιλούν

και με τα ψάρια συζητούν

αδελφωμένοι...

*

Η μέρα πέφτει, θα χαθεί

κι έχει στη θάλασσα απλωθεί

κρουστό χρυσάφι,

σχίζουν βαρκούλες με πανί

τη θάλασσα τη γαλανή

σαν νιο χωράφι...