Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ / Τσελεπίδης Τηλέμαχος

Μούσα μου,

χτίσε φυλακές απόρθητες κι ανήλιες

κι αμπάρωσε με γρήγορα

σε τρίσβαθα μπουντρούμια.

Αναζητάω λίγο φως

κι ελπίδα στο σκοτάδι,

κι αποζητάω ανασαιμιά

στα πιο λιτά όνειρά μου ...

*

Ξεθώριασε στον τόπο μου

ο νόμος κι η αλήθεια.

Το έγκλημα ανεξέλεγκτο,

η Δημοκρατία φθίνει.

Του ολέθρου οι Κήρες

στης πατρίδας τις αφύλακτες

κερκόπορτες πλανώνται.

Μοχθεί ο λαός, στενάζει,

πληγές πυορροούσες,

βυσσοδομούν τα τετρανέμια

στις δίπλες του Παρθενώνα.

*

Κι οι φύλακες, στερούμενοι

ιδεωδών και ρώμης, ασήμαντοι,

συνειδητά ανιστόρητοι και ξένοι;

Ή "βάρβαροι" εντός των τειχών ;