Τα απόρθητα τα κάστρα του μυαλού...
Για σένα απ' τα χείλη η δροσιά μου...
Η ολόθερμη ανάσα του κορμιού..
Για σένα μοναχά παράπονό μου..
Υπάρχουν παραθύρια σ'ουρανό..
Να βγαίνω και να ψάχνω τη μορφή σου..
Ώσπου τα χνάρια σου στη γη μου να πατώ..
Για σένα ατελείωτα τα βράδια..
Πνιγμένη στων δακρύων ποταμό
κι οι μέρες μου να μοιάζουν για σκοτάδια..
Γυρεύοντας στο φως σου να λιαστώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου