Ηγησώ

του Γλαύκου Αλιθέρση

Παρθένα, που σε γλύτωσε απ΄ του Χάρου 
τα χέρια, και σ΄ ανάστησεν η ομίχλη 
στην όψη του κατάλευκου μαρμάρου, 
να ζεις κάποιον υπέρτατον Απρίλη. 

σύψυχα τέτοια τύχη αλήθεια χάρου!
Γιατί ο καλός, που σ΄ ονειρά σου εμίλει 
κι α δεν ήρθε, στο πείσμα του κουρσάρου 
Θανάτου που σε πήρε, του λαού θρύλοι, 

τ΄ ονομά σου, αθάνατο να μείνει 
έκαμαν στη ζωή,  ώσπου ο καλλιτέχνης
σε ανάστησε στα Ηλύσια της Τέχνης.

Και σύμβολο σ΄ ατέρμονη γαλήνη
καρτεράς (ω, η αιώνια απαντοχή σου!)
τον εκλεχτό που πόθησε η ψυχή σου. 

Γαλανά Δακτυλιδάκια 1919