Όταν ξανάρθεις
σαν ένα πέταγμα του γλάρου
μέσα από το χρόνο
ίσως δεν βρίσκομαι εδώ
Όταν ξανάρθεις
ίσως δεν θα υπάρχουν θύμησες
και μόνο μια ανεμώνη
θα σε καλεί απεγνωσμένα
να τη μυρίσεις
Δεν θα υπάρξουν άλλες φορές
που θα ξανασυναντηθούμε
στις Μαγιάτικες αλάνες
το ίδιο γλυκοκελάρισμα
η ίδια μοβ δύση
Όταν ξανάρθεις
δεν θα υπάρχει θλίψη
κι ίσως εγώ να είμαι φως
μικρή δροσοσταλίδα
σε άλλα μέρη
και τοπία μακρινά
Μα σαν αετός
που αφήνεται στον άνεμο
σιωπηλά
θα σ' αναζητώ
Εκεί θα με βλέπεις
μια λάμψη από πανσέληνο
στ' ασημένιο ποτάμι,
αγριόχορτα πάνω στα κεραμίδια,
τρελός ρυθμός
από νεροκολοκύθες
που τις χτυπά απελπισμένα
ο αέρας
{ Ποιητική συλλογή: "Φυγάδες εραστές"
Ηρακλής Τριανταφυλλίδης }
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου