ΠΟΣΕΣ ΑΓΑΠΕΣ! / ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ

Πόσες αγάπες με περιμένουν εκεί έξω
Πόσες αγάπες θα με κουβαλούν ζωντανό ή νεκρό;!

Κλείνω τα μάτια και σας ονειρεύομαι,
Ανοίγω τα μάτια
Και σας αγκαλιάζω με πάθος.
Πάρτε το στέρνο μου είναι ιερός βράχος
Μπορεί να κτίσετε πάνω του Ακροπόλεις.

Αχ, κόσμε, κόσμε θλιβερέ,
Εσύ με πληγώνεις κι εγώ σε προσκυνώ!
Προσκυνώ τις αγάπες που μου ξεσκίζουν τα σωθικά!

Μια με αρπάζει με τρικυμία θάλασσας,
Η άλλη με περιμένει στο ακρωτήρι ενός ονείρου.
Μια άλλη σαν Γοργώ με κυνηγάει σε στρεβλό μονοπάτι
Την απολίθωση να μου χαρίσει προίκα
Μόλις την αντικρίσω.

Πόσες αγάπες μου χαμογελούν
Πόσες γονατίζουν και πεινούν στις κάνουλες των ματιών μου,
Πόσες αγάπες ακονίζουν τα δόντια να με κομματιάσουν,
Πόσες αγάπες ψάχνουν την καρδιά μου!

Κι εγώ τους κλείνω το μάτι σαγηνευτικά,
Την ασπίδα του μου χάρισε ο Περσέας
Γυαλίζει σαν καθρέφτης καίγοντας όλες τις βεβαιότητες,
Της αλαζονείας του απρόβλεπτου.

Μη σας ξεγελάσει η αθωότητα της μορφής μου
Μου στήνουν καρτέρι οι ενοχές και τα μειδιάματα και χαμογελώ
Και από το σαρκοφάγο θα σας χαμογελώ.

Σαν περιμένω και ας μου ραμφίζεται το συκώτι
Με λαμπερά ράμφη από θέλγητρα
Έριξα όλες τις μάσκες της επιπολαιότητας
Και σας περιμένω να φορέσω το πρόσωπό σας αγάπες!
Και τους εφόδους με τα αδέσποτα βέλη της κακίας
Και τον θρίαμβο της ήττας.

Πόσες αγάπες με περιμένουν, πόσες αυταπάτες;!

ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ
Από τη συλλογή: «ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ»