Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά
το γαϊδουράκι γύριζε μες στους έρημους δρόμους
όπου δεν ανέπνεε κανείς
πεθαμένα παιδιά ανέβαιναν ολοένα στον ουρανό
κατέβαιναν μια στιγμή να πάρουν τους αετούς τους
που τους είχαν ξεχάσει
έπεφτε χιόνι
γυάλινος χαρτοπόλεμος
μάτωνε τις καρδιές
μια γυναίκα γονατισμένη
ανάστρεφε τα μάτια της σα νεκρή
μόνο περνούσαν φάλαγγες στρατιώτες εν δυο
εν δυο παγωμένα δόντια
Το βράδυ βγήκε το φεγγάρι
αποκριάτικο
γεμάτο μίσος
το δέσαν και το πέταξαν στη θάλασσα
μαχαιρωμένο
Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά.
Το διαβάσαμε στο βιβλίο "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄τεύχος" της Γ΄τάξης του Γενικού Λυκείου
2 σχόλια:
Ο Σαχτούρης μέσα από τις εικονοποιημένες του σκέψεις ανοίγει μία πύλη και εισχωρούν μέσα μας τ' αόρατα, που κρύβει επιμελώς η αλήθεια της ζωής.
Εύχομαι να διδάσκεται στα παιδιά με τέτοιο τρόπο που να αφήνει ανέπαφη τη Μαγεία του ποιήματος, χωρίς τομές στο σώμα του στίχου που ακρωτηριάζουν την πρόθεση του ποιητή.. ώστε ο μαθητής πραγματικά ν' αγαπήσει την ποίηση και να στραφεί οικειοθελώς σ' αυτή και με εξωσχολική πρωτοβουλία μάθησης.
Αν και δεν έχω εντρυφήσει στη ποίηση Μίλτου Σαχτούρη (προσωπικά τον θεωρώ στους κορυφαίους του Ελληνισμού) προκειμένου να συμφωνήσω ή όχι στο πρώτο μέρος του σχολίου σας, η ευχή σας με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Δημοσίευση σχολίου