"Κλωστή" Μια λεπτή μεταξένια κλωστή
Μου θυμίζει την αγάπη
Και την απόσταση που έχουν τα δέντρα
Η αδιαφορία μου θυμίζει την αγάπη
Την ερημιά που διανύουμε μέσα σε τρένα από γυαλί
Την αλλόκοτη ανάγκη που θέλει να ζούμε
Η λευκή γραμμή γύρω απ' τα μάτια σου
Θυμίζει τη στάχτη
Το άνθος που κρέμεται σε ένα άδειο στόμα [...]
**
Ο Θόλος
Κι η δίψα ετούτη έλιωσε
μέσα στο χώμα
Βρέχει από ώρα
Δεν έχω φως
Ένα αδύναμο φθινόπωρο παραμονεύει. Ένας γαλάζιος άγγελος
Μεσ’ στα λευκά νυχτερινά λουλούδια
Μια κρυστάλλινη κρήνη σαν κόψη φεγγαριού
Δεν έχω φως
Ένα αδύναμο φθινόπωρο παραμονεύει. Ένας γαλάζιος άγγελος
Μεσ’ στα λευκά νυχτερινά λουλούδια
Μια κρυστάλλινη κρήνη σαν κόψη φεγγαριού
Όλα που χάνονται κοιτάζω πάλι και πάλι, πάλι και πάλι
Αν ήξερα πως κοιμάσαι ακόμη
Άδικα περιμένω
Στον άνεμο της νύχτας ήσυχη κοιτάζεις
Τα μαλλιά σου μόλις που φαίνονται από δω, σαν νεαρό νεφέλωμα
Στην απεραντοσύνη
Στον άνεμο της νύχτας ήσυχη κοιτάζεις
Τα μαλλιά σου μόλις που φαίνονται από δω, σαν νεαρό νεφέλωμα
Στην απεραντοσύνη
***
Γιατί φοβάμαι τις μεγάλες μέρες
Φοβάμαι τα μάτια μου που μεγαλώνουν
και με βλέπουν
Που μ’ εγκαταλείπουν
χωρίς να ζητήσουν τίποτα
****
Ν.Σ. Ι
Μέσα σου
Υπάρχει ακόμη
Μια πνοή θανάτου
Υπάρχει ακόμη
Μια πνοή θανάτου
Μια κίνηση συνηθισμένη
Όπως η βροχή και τα πράσινα φύλλα
Όπως η βροχή και τα πράσινα φύλλα
Μια ταπεινή προσευχή
Ένας ανατολικός άνεμος
Σιωπηλός
Σιωπηλός
Το σώμα σου άφησες στον άνεμο
Στο κενό μιας ώρας περασμένης
Στο κενό μιας ώρας περασμένης
Σε μια αόρατη αγάπη μέσα στα σύννεφα
Σε μια υπόγεια πολιτεία από λευκό χαρτί
Μέσα σου
Υπάρχει ακόμη
Μια πνοή θανάτου
Υπάρχει ακόμη
Μια πνοή θανάτου
Θλίψη που μοιάζει με την αγάπη ενός παιδιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου