στην ήττα, στον ξεριζωμό,
στην εξορία φως μου…
στην κάψα του μεσημεριού,
αγέλαστή μου μοίρα…
και με τον πόνο σύντροφο
στη γη μας ταξιδεύει…
………………………………..
Στα κύματα νυχτώθηκα και που να βρω λιμάνι,
για να σου φέρω το χρυσό,
τα σμύρνα, το λιβάνι…
………………………………..
Εκεί, στην άκρη τ’ ουρανού, σ’ ένα βαθύ πιθάρι,
να πιείς νερό, να θυμηθείς,
της λησμονιάς φεγγάρι…
κει που μια ψυχή στενάζει
και ραγίζει ένα κάστρο…
στα υδάτινά σου μάτια,
στων βλεφάρων σου χάδι…
στο αμάραντο το δάκρυ,
στην αλήθεια και στο ψέμα…
………………………………….
Κι άμα δύσεις φεγγαράκι, μύρο στην πληγή θα στάξει,
το λευκό το περιστέρι
στον αγέρα θα πετάξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου