ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Χειμάζει απόψε η ψυχή στον άνανθο Απρίλη
και μαστιγώνει ο καιρός το δουλικό το σώμα
μ’ ένα πικρό χαμόγελο στα πικραμένα χείλη
με τα ληγμένα ιδανικά στο σιωπηλό το στόμα.
 
Μες το σκοτάδι κρύβεται ένα παλιό τραγούδι
το κουρνιασμένο το πουλί ξάγρυπνο το κρατάει
στων οριζόντων τη σκιά στέκει ένα λουλούδι
το μακρινό αστερισμό στ’αστρόφως χαιρετάει.
 
Κι ούτε κι απόψε φάνηκε του Απριλιού τ’ αηδόνι
στο ανθισμένο της καρδιάς αιώνιο περιβόλι
ακάνθινο  θλιβή ψυχή τυλίγει ένα σεντόνι
και σημαδεύει την καρδιά των καιροχρόνων βόλι.
 
Σε κάθε ηλιοβασίλεμα πάντα θα περιμένω
στης νιότης τα θαμνόκλαδα εκεί να φτερουγίσει
και στο παλιό απριλιάτικο φιλί θα το προσμένω
εκείνο το πανέμορφο τραγούδι του ν’ αρχίσει.
 
                                                                      Β.Α.