που ο ήλιος πάει να δύση,
νιώθω ένα πόνο στη καρδιά,
τα μάτια μου σαν βρύση,
Σαν έρχεται τ' απόβραδο,
ο πόνος μου δεν σβήνει,
φωτιά καίει τα στήθη μου,
και η καρδιά καμίνι,
με πνίγει η ερημιά μου,
στάχτες υπάρχουνε καταγής,
από τα όνειρά μου.
Σαν έρχεται τ' απόβραδο,
ο πόνος μου δεν σβήνει,
φωτιά καίει τα στήθη μου,
και η καρδιά καμίνι,
χιλιάδες και έχουν σβήσει,
και απ' τη φωτιά του έρωτα,
στάχτη έχουν αφήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου