Κι είναι τόσο δυνατό
του έρωτα το άρωμα,
το φυλακίζει η μνήμη
στον κυτταροπυρήνα
ανεξίτηλο να βασιλεύει ,
κι η κλαγγή σπαθιών στη μάχη της σάρκας
να μαίνεται ανενόχλητη,
μέχρι να φτάσουμε στον Άδη ζωντανοί
και να εκλιπαρούμε για ουρανό.
Αστερόεσσα μνήμη
που σπέρνεις σκοτάδια,
αποτέλειωσέ μας λοιπόν σ’ενός φιλιού το αντίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου