Πολλών λογιών η νύχτα
σε καταπίνουν τα μάγια της
κι αντίσταση καμιά
Λόγια κι όνειρα βουτούν
σ’ ασημένια νερά
δρόμων θαλασσινών
σμίγουν σφιχτά τις γοργόνες
μια βαριά κιθάρα τραγουδά ξανά
τους φοιτητικούς περιπάτους,
ψάχνοντας τον Μεγαλέξανδρο
της αλλοπρόσαλλης άνοιξης
Τόσα μάτια παραφυλούν το ταξίδι
μα ανοιγοκλείνουν μόνο………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου