Θεέ μου
χινοπώριασε κρύωσε και βρέχει ο καιρός
μας κλέβουν καθημερινά και μας ληστεύουν
οι αρχές οι εξουσίες του αιώνος τούτου
στη << συνετή >> δι’ εαυτούς
που κάνουν διαχείριση του ψυχοκτόνου πλούτου.
Λεφτά δεν έχουμε ούτε για μια ανάγκη ανθρώπινη
και μεις φτωχοί
το χρήμα για ανομία δε ζηλέψαμε ποτέ μας
μα Εσύ αν κρυώσεις
στο γραφείο του πρωθυπουργού
του επισκόπου του προϊστάμενου του διεφθαρμένου δικαστή
πήγαινε να ζεσταθείς Θεέ μας.
Σηκώνεται κρύος βοριάς άσπρος διαβαίνει ο χιονιάς
και στου πρωθυπουργού
του επισκόπου
του εμπορικού προϊστάμενου
του διεφθαρμένου δικαστή απάνω το τραπέζι
αχνίζει η σούπα η ζεστή
το άριστο το επιδόρπιο το δείπνο
και μεις φτωχοί
μες της ψυχής μας τα κουρέλια τυλιγμένοι
να ξεχαστούμε κοιτάμε νηστικοί με λίγο ύπνο.
Και Συ αν πεινάσεις Κύριε και βοηθέ μου
πήγαινε εκεί να φας
Εσένα θα Σου δώσουν
εμάς για ακόμα μια φορά θα μας Σταυρώσουν.
Κι αν αρρωστήσεις Θεέ μου
πήγαινε στους φιλοχρήματα αντ’ επιστήμονες γιατρούς
να σε προσέξουν περισσά
όπως προσέχουν τον πρωθυπουργό
τον υψηλό επίσκοπο το διεφθαρμένο δικαστή
τον προϊστάμενο τον παχουλό τον τραπεζίτη
εμάς ένα σιρόπι πληρωμένο για το βήχα μας αρκεί
και να γυρίσουμε να πεθάνουμε ταπεινά
στο παγωμένο με υγρασία και ενοίκιο σπίτι
που στάζει και νερά
στα τζάμια που φιλιώνει ο αέρας
και να λέμε δόξα
στις αρχές τις εξουσίες του αιώνος τούτου
που όσο κι αν πονάμε τις νυχτιές
ακόμα μας αφήνουν να ξαναδούμε το φως της μέρας.
Κι όλοι αυτοί
μας λεν πως έκανες παράδεισο τη γη
για κάθε ταπεινή ψυχή γαληνεμένο έναν λειμώνα
μα για να καταλάβεις πόσο πολύ Σε εξαπατάν
έλα και Συ κοντά μας να ζήσεις σαν άνθρωπος φτωχός
Φθινόπωρο ένα βροχερό κι έναν κρύο Χειμώνα.
Κι αν σου μιλάμε τόσο αληθινά
με χείλη της ψυχής μας πικραμένα
Συγχώρεσέ μας Θεέ μου!
Είσαι ο Θεός μας
και ελπίδα μόνη
στον κόσμο αυτό έχουμε εσένα.
Β.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου