Δεν σε είχα δει

Δεν σε είχα δει πριν
κι όμως σε συνήθισα προτού σε γνωρίσω
ποτέ πριν δεν ήξερα που βρίσκονταν
κι όμως έμεινα για λίγο στα σπίτια του ήλιου
ύστερα ήρθαν δυνάμεις πολύ ζωντανές
κι άρχισαν να πολεμούν
έμειναν τα κομμάτια κι η ευλάβειά μου
προσπάθησα να μαζέψω περιστατικά
και πράγματα που αγάπησα
να τα συναρμολογήσω
να τα στυλώσω σαν εμπόδιο
στην αλλαγή που έφερνε ο χρόνος
και οι παράξενες λέξεις
άραγε ποιός να ήταν ο συναισθηματικός φωτοστέφανός τους
ή μήπως ήταν φαντάσματα που φύγανε σαν σκόνη
και γράψανε γραμμές χωρίς προοπτική
καμιά σκιά, κανένα χνούδι
κι έμεινε η αδυναμία μιας κομματιασμένης ψυχής
γιατί δεν μπόρεσε ποτέ κανείς
να βαλσαμώσει τη μνήμη
κι έμεινε ένα κομμάτι πάγου
που το κατέβασε στην τύχη ένας ποταμός
το μόνο ίσως που σώθηκε
από την τρικυμία των εποχών.