Να θυμηθείς

Να θυμηθείς την ατέλεια του ημιτελούς
που εμπεριέχει μια τελειότητα
στις καθοριστικές κι απροσδόκητες συναντήσεις
με το κύμα
με τον άνεμο να σκηνοθετεί
αρχαίες πέτρες
σημάδια
περάσματα στο χώρο και στο χρόνο
που δυναμώνουν το όνειρο
από μια ζωή κλειστή
που ξαφνικά αλλάζει
κι ανοίγει παράθυρο στον ουρανό
σαν μια γιορτή
σαν μια αγκαλιά
ρόδι που έσπασε
για να ξορκίσει λάθη
λίγο πριν τον πηγαιμό
που βγάζει στ’ αστέρια.