Ήρεμα η νύχτα κύλησε,
σαν πεταλούδα μισής πνοής,
δεν έζησε δεν ονειρεύτηκε.
Κράτησε την ψυχή της,
απαλά στα δυο τα χέρια
χορεύοντας πέταξε μακριά,
πάνω από θάλασσες, βουνά,
να βρει μια δεύτερη ψυχή
για να τη δυναμώσει.
Μ' αυτήν να γίνει μια πνοή
και πάνω στα διάφανα φτερά
μαζί της να την φέρει,
στο μακρινό της το νησί,
την Αφροδισία, Ζωηγράφο,
την Κύπρο την Αερία,
την Μακαρία γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου