Και τώρα τι κατάλαβες που από το άγγιγμα του λερωμένο σου χεριού,
νεκροταφεία ανθίζουν και θάνατοι γεννιούνται;
Παιδιά σφαγμένα άφησαν την τελευταία τους κηλίδα σε άγνωστη οδό,
σε τόπο που βρωμάει από τα χνώτα σου.
Εκείνο το καλοκαίρι κόχλαζε η γη από θυμό και η φύση εξοργίστηκε,
μα εσύ προσκόλλησες στο εθνικό σου χρέος.
Εις έναν φασισμό πιστεύεις και με τα τρία δάχτυλα συγχώρεση ζητάς,
νομίζοντας πως η νηστεία σου είναι αρκετή.
Το χρέος σου ξεπλήρωσες, τα χέρια σου τα μάτωσες, ώρα να κοιμηθείς.
Ζήτω η Πατρίδα, Ζήτω το Έθνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου