Ξάγρυπνη ακόμα μια νύχτα
μετράω τις ανάσες μου
μετράω τις πληγές μου
μετράω τις ώρες μου
Μα οι ανάσες δεν έχουν τέλος
κι οι πληγές είναι ακόμα εκεί
να σε θυμίζουν
Ώρες ατέλειωτες
ώρες θλιβερές
κι η μνήμη μου αβέβαιη
νιώθω πως μ' απατά
Ψάχνω τρόπο να ξορκίσω
όσα μέσα μου νιώθω
μα θλιβερές αποκαλύψεις
με κρατούν ακόμα ξάγρυπνη
Εκείνος ο κρυφός ατελεύτητος
πόθος που σιγοκαίει
κι εκείνο το όνειρο
που κρύφτηκε
πίσω από το πέπλο της νύχτας
ταλανίζουν το παγωμένο μου κορμί...
Αγάπη σε βαφτίζω τις νύχτες
με το δάκρυ μου
ακόμα μια φορά
και τ' όνομά σου ποτέ μου δεν ξεχνώ
Μέσα στην κολυμπήθρα τής ψυχής μου
σε κρατώ άσπιλο κι αμόλυντο
κι εσύ γητευτής
με παρασέρνεις σε ανίατα όνειρα
και σε δακρυσμένα φεγγάρια.
Πνίγω τις κραυγές εντός μου
φροντίζοντας να τυραννιέμαι
μέσα στην ηδυπάθεια της νύχτας
κρατώ μονάχα δώρο ανάμνησης
εκείνο το ανεκπλήρωτο όνειρο
κι ένα απομεινάρι μοναξιάς
να θυμίζει
παλιά ξεχασμένα λόγια
και ραγισμένες αναμνήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου