Είμαι βέβαιος

Και ο χρόνος κυλά

αργά και βασανιστικά,

σαν χαρτί ξετυλιγμένο,

πεταμένο στο Μέλλον.

Οι μέρες ολοένα στερεύουν,

και κάποια στιγμή,

αρχίζουν μοιραία να μετρούν,

την ώρα της απόλυτης ...Κατεδάφισης!

Όμως Εγώ,

θα παραμείνω εδώ Ορθός,

και πάντα Πιστός στην Αλήθεια,

αγκαλιασμένος με το κουρασμένο μου κορμί,

προσμένοντας τις μέρες

που θα ανατείλουν ξανά Λευκές και ΄Αμωμες!

Και τότε,

θα βάλω στα πόδια μου φτερά,

και θα τρέξω να προλάβω

τις διχασμένες μου Αγάπες,

προτού με αφήσουνε μόνο...

Και, σαν τις προλάβω,

που για τούτο είμαι Απόλυτα Βέβαιος,

θα αφεθώ πλέον Ανέμελος,

στο στοργικό τους το χάδι.