Ο πόλεμος είναι εραστής σκληρός
Μας θέλει μόνο μια φορά
Μοναδική
Κι ύστερα μας αφήνει
Με το στόμα ανοιχτό
Σ' ένα χαντάκι
Με τα χέρια στη λάσπη
Και με την απορία
Για να του δοθούμε
Εμείς
Που τόσο αγαπήσαμε
Το δειλινό
Στο δρόμο του σπιτιού μας.
Είναι καλά ντυμένος
Φοράει καπέλο σιδερένιο
Καπνίζει τσιγάρα ακριβά
Και μας πληρώνει, αρκεί να πάμε
Μια φορά μαζί Του.
Αντιστεκόμαστε
Oχι από ηθική
Απλώς, γιατί δεν μας αρέσει
Ο Θάνατος.
«Μυθολογία και Μυθολογία δεύτερη»,
Εκδόσεις Αγρα, 2007
1 σχόλιο:
Σκληρές και αντιπαθητικές ίσως οι εικόνες........... Και όμως μποστά μας, μια κατάπληξη που ανατριχιάζει τον ψυχικό σου κόσμο......Συγχαρητήρια.....
Δημοσίευση σχολίου