Η ΛΕΞΗ ΑΓΑΠΗ

Κοιτάω απ το τζάμι την βροχή,

μελαγχολία....

συννεφα μαύρα σκέπασαν ,

τους ουρανούς,

παντού κακία....

ο άνεμος λυσσομανά,

λυγίζει δέντρα,

κι εγώ εκεί, παρατηρώ....

ζωή αφέντρα,

τρέμει το τζάμι και θολώνει....

κι εγω χαράζω,

μιά λέξη έτσι απλά,

στον νου μου βάζω....

αγάπη,

θέλω να την φωνάξω δυνατά,

φωνή δεν βγαίνει,

κάτι την γλώσσα μου σφιχτά,

την διπλοδένει.....

χαράζω πάλι στο γυαλί,

αυτή την λέξη,

αγάπη γράφω και κοιτώ,

πως θ αντιδράσουν,

όσοι διαβάσουν στο γυαλί,

λες να γελάσουν;;;;;

κάνω την τελευταία προσπάθεια,

φωνή θα βγάλω,

μα η φωνή μου πνίγεται

αχ τι να κάνω,

και τότε έτσι ξαφνικά,

λύνεται η γλώσσα,

ποιά λέξη ήθελα αλήθεια,

να φωνάξω;;;;;;;

ξέχασα κιόλας......