Πίσω απ’ τον ίσκιο του μεσημεριού
Κοιμάται ασάλευτο ένα
δέντρο
Με τα’ απολιθωμένα του
πουλιά
Καλιγώνοντας τον άνεμο
Στέκει η απάρθενη σιωπή
Τυλιγμένη γαλάζιο φώς
Πουθενά δεν τραγουδά ένα
παιδί
Όλα μια πικρή σειρήνα
τρένου
Ένα απροσμάχητο παραμύθι
Μια καμπάνα εσπερινή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου