Απεικόνιση

Προϊόντος του φθινοπώρου

η πλαγιά έγινε βαθυκόκκινη

από λανθάνουσες παρουσίες,

εγώ τις λέω θλίψεις,

φύλλα παλιών χειραψιών

σε ανεμοβρόχι.

Όχι, δεν είμαι η ανάμνηση,

είμαι το υποκίτρινο που επιμένει.

Αν είναι να φυσήξει, είναι η ώρα,

τώρα,

που έχει ο μίσχος

την ψευδαίσθηση της αντίστασης

και τα συντελεσμένα

ενδύθηκαν την μεγαλοπρέπεια

του ενδόξου,

αυτά που μου ’λαχαν.

Πριν επιλέξουμε σέπια

και εκείθεν το χώμα

ας βυθιστούμε στην ωραιότητα

των διασκορπισμένων αισθήσεων.

Βαγγέλης Φίλος

Από την προς έκδοση συλλογή, Αλλιώς πώς;