Σου το είπα
μια νύχτα
θα ταξιδέψω
μες στα όνειρα
χορεύοντας
με τη βροχη.
.
Μονο αυτή
να τραγουδάει
μόνο
αυτή
να λύνεται
στο κλάμα.
.
Κι εγώ
σαν αστραπή
θ΄αφήνομαι
στα θολλά της
ανικανοποίητη
με τόση
αγάπη
να βρέχομαι.
Το παράπονό
μου!
.
Θα με βρείς να
οργώνω
έξω στούς
δρόμους
να κοιτώ
το αδυσσώπητο
πέρασμα
του χρόνου
ψελίζοντας
όνειρα.
.
Αυτά
που αγάπησα
χτενίζοντας
αστέρια
κάθε φθινόπωρο
έρμαιο
σε κάθε
φύσημα.
.
Ξέχυλοι καημοί
ν΄αυλακώνουν
στα δυό μου
χέρια
ρυτίδες
το παράπονό
μου
είναι
που δεν έμαθα
να τραγουδώ
τα καλοκαίρια μου.
Δεν ξέρω
αν χωράω
μέσα της
για μένα
ειναι άπιαστη
η ανάσα
του φιλιού
της νύκτας.
.
Μεσάνυχτα
και κάτι
λαβωμένα
αστέρια,
τινάζουν
στα φτερώματα
που κατοικεί
ο έρωτας
αστροφεγγίσματα.
.
Μένω
ακίνητη
εκεί,
που βρέχει
σιγή,
εκεί,
που
θρυμματίζοντε
τα όνειρα
αφήνομαι
μια σαλεμένη
εικόνα
να παραδέρνομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου