Οίνος και έρως

Τώρα που ο αγέρας απελπισμένος ωρύεται,

τώρα που ζαλάδες σφυροκοπάνε τα μηνίγγια,

και που φωνές φευγάτων πουλιών διαχέουν θλίψη,

η φύση εμφαντικά αλλάζει

σε κάνει να ξεχνάς την αμαρτία.

Τώρα, λοιπόν, που η ψυχή μαγεύεται

από ερωτικά μηνύματα των ανέμων

και που ιερό κρασί σιγοβράζει σε μυστικιστικά

υπόγεια,

νιώθω την παρουσία του έρωτα

μέσα από τα σφυρίγματα του αγέρα

και των δέντρων την υπόκλιση.

Αρώματα φθινοπώρου, αρώματα γης,

ροδάκινου και δυόσμου

εμφυσούνται στις απόμερες αυλάδες,

εκεί, όπου ο αναστεναγμός του έρωτα

σμίγει με το θρόισμα των πεσμένων φύλλων.